فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگلها گفت: «متأسفانه حدود هزار درخت شمشاد در جنگلهای عباسآباد قطع شدهاند و نیروهای حفاظتی ما نیز در زمینه برخورد با متخلفان و جلوگیری از قطع درختان کوتاهی کردهاند».
این تازهترین فصل از تراژدی جنگلها، باغها ودرختان در کشور است. آبان ماه سال گذشته نیز یک عضو شورای هماهنگی شبکه ملی محیط زیست و منابع طبیعی کشور گفته بود: «بر اساس آمار منابع طبیعی و جنگلداری کشور، جنگلهای شمال در ۴۰ سال گذشته از ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار هکتار به یک میلیون و ۸۰۰ هزار هکتار رسیده است».
قهربا طبیعت از جنگلها تا شهرها جریان دارد. جنگلها مورد هجوم جنگل خواران قرار میگیرد و روز به روز درختهای آن به یغما میرود. شمشادهای باغهای کلانشهرها از تهران تا مشهد و دیگرکلانشهرها در سالیان متمادی سربریده شدند و به جای آنها اسکلتهای آهنی برجها کاشته شد و چنین است که امروز با قهر طبیعت مواجه هستیم؛ بارندگی ها به خاطر تغییر اکوسیستم سیل آساست. انگارآسمان بغض ششماههاش را ۶ روزه میگرید و سیل ویرانگر در نبود درختان جنگلها، شهرها و روستاها را در مینوردد وآلودگی هوا در شهرها در فراق درختان، نفس شهروندان را به شماره میاندازد ومسئولان تنها راه چاره را در شرایط فعلی، تعطیلی میدانند وپس از آن چشم به آسمان میدوزند تا شاید ببارد ویا نسیمی بوزد و آسمان را آبی کند.!
همین چند روز پیش شهردار تهران میزان آلودگی را در حدی اعلام کرد که باید پایتخت را تخلیه کنند!
«رخ زردم همه را کرد خبر ای شمشاد»
«زخم این درد به دل نیز منقش دارم»
سوگمندانه تراینکه فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگلها گفته است: «متأسفانه مجبور به اخراج نیروهای حفاظتی آن منطقه شدیم» این در حالی است که به گفته وی اعتبارات حفاظت از طریق دولت به آنها تخصیص داده نشده است و نیروهای حفاظتی جنگلهای شمال بیش از هشت ماه است که حقوقی دریافت نکردهاند!
چگونه میتوان انتظار داشت مأموری که هشت ماه حقوق نگرفته در برابر قطع درختان مقاومت کند و با متخلفان درگیر شود و جلوی نابودی جنگل را بگیرد. جنگلها برای سودجویی ثروت اندوزان به یغما میرود و باغ ها - که ریههای شهرهای بزرگ هستند- برای جبران کسری بودجه شهرداریها و مدیریت شهرها به برج تبدیل میشوند.
نتیجه قهربا طبیعت جز قهر طبیعت نیست. بارندگیهای سیل آسای ناشی از اختلال در اکوسیستم، شهرها و روستاها را طعمه سیل میکند و آلودگی هوا، هوای پاک را از شهروندان دریغ میکند.
اما در این میان شمشادهای دون پایه ای که به خاطر بی مهری مدیران بلند پایه خشکیده اند ودر برابر خانوادههای خود سرافکنده شده اند، شکسته میشوند تا مدیران با سربلندی به مافوق خود گزارش دهند که:همه چیز عالی است!
مگر در آموزههای دینی نگفته اند؛ کسی که «معاش» ندارد «معاد» هم ندارد؟
عدالت آن است که در سوگ شمشادهای عباس آباد به جای اخراج مأمورانی که هشت ماه حقوق نگرفته اند؛ جای مردان سیاست بنشانند درخت!
نظر شما